TETRAPTYCH (ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΟ)

(Scroll down for text in English)

ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΟ

Photo: Julia Leftsenkova

Αναμονή – Ουτοπία – Ιερό - Αλήθεια/Αγάπη

{ΘΕΑΤΡΟ / ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ / ΙΕΡΟ}

Η πλατφόρμα

Ο Σταμάτης Ευσταθίου, καλλιτεχνικός υπεύθυνος της Ατρόπου, εισάγει το «Τετράπτυχο» ως πλατφόρμα έρευνας και δημιουργίας ευρέως φάσματος που ξεκινάει από το θέατρο, περνάει από την ανθρωπολογία καταλήγει στην τελετουργία και το αντίστροφο. Είναι μια διαδικασία, ένας δρόμος, που απλώνεται στον χρόνο μακροπρόθεσμα και διακλαδώνεται σε τέσσερα μονοπάτια- θεματικές ενότητες: στην «Αναμονή», στην «Ουτοπία», στη «Μεταμόρφωση» και στην «Αλήθεια». Κατά κάποιο τρόπο, τα μονοπάτια αυτά διακλαδώνονται και «αλληλοφλερτάρονται». Ίσως δε να αποτελούν και εξελικτικές φάσεις της ανθρώπινης πορείας…

Τα μονοπάτια

Αναμονή

Από το πρώτο άνοιγμα των ματιών του ο άνθρωπος περιμένει: τροφή, το δέρμα/τη μυρωδιά της μητέρας του, τη στιγμή του ύπνου. Όσο περισσότερο «εκπολιτιζόμαστε» τόσο περισσότερο προσθέτουμε εκλεπτυσμένους λόγους αναμονής. Πάντα ωστόσο περιμένουμε τα βασικά, ακόμα κι αν μεταμορφώνουμε τον τρόπο… Πώς βιώνουμε αυτή αιώρηση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος και πώς η αναμονή επηρεάζει τον εσωτερικό μας κόσμο;  Υπάρχουν άραγε στιγμές όπου ξεχνάμε την αναμονή και εστιάζουμε στο παρόν;

Η διερεύνηση αυτών των μεσοδιαστημάτων από μια αναμονή σε άλλη αποδεικνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό πεδίο εργασίας…

Ουτοπία

Ο πόθος της αλλαγής. Η λαχτάρα της ανατροπής. Η στιγμή που το «Θέλω» και το «ελπίζω» στη ζωή του ατόμου κυριαρχούν πάνω στο «μπορώ» και στο «αισθάνομαι».

Τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο ο άνθρωπος αποζητά την απόλυτη αρμονία. Παράλληλα με την επιβίωση του, συνειδητά ή ασυνείδητα καλλιεργεί το έδαφος ενός τόπου όπου τόσο η κοινωνική του δικτύωση όσο και η υπαρξιακή του υπόσταση θα βρεθούν σε απόλυτη ανθοφορία και ισορροπία.

Οι ουτοπίες απαιτούν ρήξεις που με διαφορετικό πρόσωπο κάθε φορά διέπονται από αντιφάσεις και ενέχουν το σπέρμα της αντι-ουτοπίας.

Μεταμόρφωση - Ιερό

Βασικό συστατικό στοιχείο και προϋπόθεση στο παιχνίδι, στην τέχνη, ευρύτερα στη δημιουργία, στην κοινωνική ζωή και ιδιαίτερα στις υπαρξιακές αναζητήσεις είναι η μεταμόρφωση. Ο εαυτός ρέει μεταμορφούμενος από μάσκα σε μάσκα, από τραγούδι σε τραγούδι, από χορό σε χορό. Κάθε δόνηση, παθητική ή ενεργητική, που δεχόμαστε ή δίνουμε, δοκιμάζει ή και μετατοπίζει το υπαρξιακό μας επίπεδο. Εικόνες, ήχοι, όλες οι αισθήσεις λειτουργούν πυρετωδώς πάνω στις γέφυρες που ενώνουν τους μικρόκοσμους μας με τον μακρόκοσμο. Η προσευχή μάλιστα τελείται με προσδοκία αλλαγής του τώρα αλλά κυρίως ομαλής μετάβασης – μεταμόρφωσης του «μετά».
Θεατρικές παραδόσεις απ' όλο τον κόσμο μας υπενθυμίζουν ότι αυτό που ονομάζουμε σήμερα θέατρο είναι ο καρπός αμιγώς ιερών τελετουργιών.
Πριν να κυριαρχήσει η ψυχολογία στο θέατρο, τόσο στα κείμενο όσο και στηνν εκπαίδευση του ηθοποιού, το θέατρο ήταν συνδεδεμένο  με την αλλαγή  του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. Και αυτό αντανακλάτο ατομικά στην έκσταση και συλλογικά στους μύθους και στα τελετουργικά. Οι ερωτήσεις, λοιπό, "Ποιός είμαι;", "Ποιό είναι το νόημα της ζωής;", "Τί θα συμβεί μετά;" μπαίνουν στο κέντρο της θεατρική διαδικασίας, όχι απαραίτητα για να απαντηθούν αλλά για να γεννήσουν ενδιαφέροντα υποερωτήματα...

Αλήθεια - Αγάπη

Η τέταρτη και τελευταία θεματική  του τετράπτυχου φιλοδοξεί να διερευνήσει τα όρια του απόλυτου. Αλλά προσοχή!.. Σαν το επιστέγασμα της σοφίας της ζωής. Εκεί δηλαδή όπου αδυνατούν να καταλήξουν τα δόγματα ο άνθρωπος επιστρέφει στην αθωότητα. Μια αθωότητα που γνώρισε ο άνθρωπος στην σκληρή του παιδική ηλικία μέσα από μύθους και παραμύθια. Είναι ακριβώς το σημείο όπου η ελαφρότητα, το χιούμορ παντρεύονται με το αναπόφευκτο και προσφέρουν στα ανθρώπινα ερωτήματα αποκούμπι, μαξιλάρι να χαλαρώσουν, να μαλακώσουν  αλλά όχι απαραίτητα να σβήσουν…
 Και ίσως αυτό είναι το σημείο όπου ο άνθρωπος μπορεί χωρίς όρους να αναμετρηθεί με τον έρωτα, την αγάπη. Να εγκαταλείψει τον εαυτό του χωρίς συμβιβασμούς στα χέρια του αγαπημένου ανθερώπου, στα χέρια του Αγαπημένου Δημιουργού...
 

Τα οχήματα

Βασικά οχήματα μέσω των οποίων θα περπατηθούν τα τέσσερα μονοπάτια του «Τετράπτυχου» είναι εντατικά εργαστήρια σε διαφορετικά μέρη ανά τον κόσμο, η ετήσια συνάντηση των στενών συνεργατών της Ατρόπου: το ENERGIA και το KOSMOS PROJECT, που αναπτύσσεται μέσα από αποστολές σε απομακρυσμένα και παρθένα πολιτιστικά και πνευματικά μέρη.

TETRAPTYCH

Photo:Julia Leftsenkova

Waiting – Utopia – Metamorphosis – Aletheia

{THEATRE/ ANTHROPOLOGY / RITUAL}

The platform

Stamatis Efstathiou, Atropos artistic director, introduces “Tetraptych” as a platform of research and creation of wide spectrum that passes from theatre, anthropology and ritual. It is a process, a path, that unfolds itself long-term and it is composed from 4 thematic branches: “Waiting”, “Utopia”, “Metamorphosis”, and “Aletheia”. Somehow these branches are crossing and flirting each other. In a way they reflect phases of human evolution…

The branches

waiting

From the first opening of his eyes, human being is waiting: for food, for the skin / the smell of his mother, for the moment to sleep. The more we “get civilized” the more we add sophisticated reasons to wait. But still we wait for the basic, even if we transform the way… How are we experiencing this hanging in between past and future and how does waiting effect our appearance and inside? And are there even moments when we forget the waiting part in us and focus on the presence?

To investigate these intermediate periods from one “Waiting” to the other “Waiting” is becoming really challenging and hopefully revealing… 

utopia

Longing for desire. Craving for overthrowing. The moment when “I want” and “I hope” dominate in one’s life instead of “I can” and “I feel”.

In both individual and social levels human longs for harmony. Additionally to his survival he cultivates the earth of one place where his social networking as well as his existential being will achieve a perfect flowering and balance.

These utopias ask for ruptures, which with different face every time lead to contradictions and include the sperm of anti-utopia.

metamorphosis ( in the research of sacred)

Basic element and condition in game, in art and further more in creation, in social life, especially in existential explorations, is Metamorphosis (transformation in Greek).

The inner self flows in a process of transformation from mask to mask, from song to song, from dance to dance. Every vibration, passive or active, that we receive or we give, put in questions or even shifts our existential level. Pictures, sounds, all our senses function intensively up on the bridges that connect our micro cosmos with makrocosmos. It is remarkable that prayer is taking place with the hope to change the present and especially in order to achieve smooth transition and transformation to the future.
Longing to swift existential level is connecting human with the sacred. Furthermore to an achronic reality that preceded the historical reality. 

In addition, theatre traditions all over the world remind to us that what we call today theatre is the fruit of pure sacred practices.

Before psychology dominates in theatre approach, both in texts and in training, theatre was connected with the change of human inner state and with different visions of the world. And this path of theatre was individually reflected in ecstasy and collectively in myths and rituals.  

 “Who I really am? What is the meaning of life? What will happen after life?” the triplet of questions to reveal in the process in order not necessarily to answer but to discover challenging sub-questions.

aletheia (in Greek: truth) / Eros (in English the closest translation is Love)

The forth and last thematic of “Tetraptych” aims to explore the limits of absolute. But be aware!.. As fruit of the wisdom of life. Meaning that where dogmas cannot at the end give answers and solutions human comes back to innocence. An innocence that human experienced in his tough childhood through legends and fairytales.

It is exactly the point where lightness and humor are getting married with the inevitable and offer to the human questions refugee, a pillow to rest, to soften but not necessarily to disappear…
And may be this is the point where human can without any conditions face eros - love. Leave himself without compromises to the hands of the beloved and-or them of the Beloved.

The vehicles

Basic vehicles through which the four “Tetraptych”’s branches will be explored are intensive laboratory workshops in different places all over the world, ENERGIA, the annual intensive meeting of Atropos close collaborators and KOSMOS PROJECT, which is developed through expeditions in remote culturally and spiritually places in the world.